Bekkurinn minn og þinn

Þetta er 6. JG.  Ég man þetta nú ekki alveg 100% en held að við höfum fermst árið eftir,  eða fermdust við eftir 7. bekk?  Þið munið þetta kannski,  allavega vorum við ofursvöl þarna.  Allir að undirbúa glæstan feril í módelbransanum.  Gunni Odds með hönd á hjarta,  strax kominn í stellingar undir þjóðsöngnum á Laugardagsvelli.  Stelpurnar hverri annarri fallegri,  vel til hafðar og ábúðafullar.  Bæjarstjórinn brosmild og til í opinn borgarafund (Ætli þeir fyrir norðan viti að Sigrún er Keflvíkingur...;-)  Unnur strax ákveðin í að kasta spjóti lengra og lyfta allskonar ofsalega þungu dóti og henda því langt út á iðagrænan völlinn.  

Ég er að sjá það núna að það eru tveir tannlæknar í hópnum,  gott að vita það þegar þarf að upgreida stellið.  Ef Jói Geirdal væri ekki með skegg gæti hann verið einn af okkur,  svo unglegur og flottur.  Ég veit ekki með ykkur en mig hlakkar mikið til að hitta allt þetta efnilega fólk 30. árum síðar.  Ætli Gunni sé enn í landsliðinu?  Hvar er Gulli Torfa?  Man ekki eftir að hann hafi mætt á fyrri fermingarafmæli.  Nú eða Gróa?  Hef ekki séð hana síðan hún gaf mér kettling eða tvo á Faxabrautinni. Og hvar eru Drabba og Aldís?

Sjáumst í fermingarafmælinu þann 18. apríl n.k í KK húsinu,  dagskrá auglýst síðar!  Boðskort í hönnun og allt.

Sverrir Geirdal 

 

Athugasemdir

[Guðrún Birna (IP-tala skráð) 13.2.2009 kl. 09:46]

Já við fermdumst í 7. bekk. þetta var frábær bekkur....

[Nína (IP-tala skráð) 13.2.2009 kl. 11:33]

Já sammála, frábær bekkur, enda ekki kallaður "englabekkurinn" fyrir ekki neitt :o) 

[Gróa (IP-tala skráð) 14.2.2009 kl. 17:29]

Sverrir, ég var örugglega bara í 5 bekk þegar kettlingurinn skipti um eigendur(mig minnir endilega að þú hafir gefið mér hann en ekki öfugt), en ég held að við höfum ekki sést síðan við kláruðum 9. bekkinn. Víst væri gaman að koma á afmælið (30 ár síðan, hver trúir svoleiðis rugli) en lofa engu um það að sinni.

[Sverrir Geirdal (IP-tala skráð) 15.2.2009 kl. 14:08]

Hæ Gróa - Mér finnst að þú eigir að gera þér ferð suður með sjó, lofa góðri skemmtun. Þegar ég hugsa þetta með kettlingana betur þá er þetta sennilega rétt hjá þér - Þið fenguð Mjása - brúnbröndóttan fress og við héldum bróður hans Pjása - afskaplega ljótur og óheppinn köttur í litasamsetningu, hvítur og grár, með óreglulegan gráan flekk yfir snoppuna. Pjási reyndist svo vera einstakur í hegðun og atferli, var ljúfastur allra katta sem ég hef komist í tæri við, leyfði littlu systur að klæða sig og keyra í barnavagni, þó hann sjálfur væri háaldraður. Enn eru sagðar sögur af honum í minni fjölskyldu og hans minnst með tár á hvarmi. Hann var aldrei geldur (Kannski er það skýring á lundarfarinu...;-) og á því örugglega sæg af afkvæmum um um allan bæ.

Hvernig reyndist Mjási ?

[Gróa (IP-tala skráð) 15.2.2009 kl. 18:41]

Mjási var flottur. Hann var með sérstakari köttum, rosalega sérvitur og fór sínar eign leiðir. Hann var heldur aldrei geldur og lenti því oft í ryskingum, einu sinni man ég eftir honum með annað eyrað rifið og í annað skiptið var annað augað sokkið í bólgu.  Hann var mikill veiðiköttur en hafði þann leiðinlega vana að koma með bráðina inn, (komst alltaf inn um opinn glugga), ekki gaman að fá mýs, rottur og fugla inn á stofugólf. 

Ég man nú ekki hvað hann varð gamall, en hann varð ekki háaldraður, hann fékk einhverja sýkingu þannig að það þurfti að lóga honum. Við systurnar söknuðum hans mikið og það endaði með því að við fengum annan bröndóttan sem að sjálfsögðu hét Mjási 2.